ผมมีโอกาสไปพูดเรื่อง ผู้นำด้านความปลอดภัย หรือ Safety Leadership ที่ บริษัท ปตท. สำรวจ และ ผลิต จำกัด (มหาชน) หรือ PTTEP ซึ่งเป็นหลักการที่ ผู้นำด้านความปลอดภัยทุกคนต้องทราบ และ นำ...
จป.วิชาชีพ กับภาษาอังกฤษ
|
นับย้อนไป 12 ปี เมื่อเข้าสู่การเป็น "จป.วิชาชีพ" แบบเต็มตัวครั้งแรก...ผมไม่คิดว่าคนโง่ๆอย่างผม...จะได้งานรวดเร็วขนาดนี้... ผมพูด ภาษาอังกฤษไม่ได้เลย เรียงประโยคไม่เป็น เขียนไม่รู้เรื่อง ศัพท์ดีๆไม่มีในสมอง สำเนียงเสื่อม และฟังก็ไม่เข้าใจ
พอทำไปทำมาสักปี ความชอกช้ำ น้อยเนื้อต่ำใจ มันก็ทะลักออกมา ทนไม่ไหว จึงตัดสินใจ ลาออกดีกว่าเพราะผมฟังสำเนียงอินเดียไม่รู้เรื่อง และเริ่มตั้งเป้าหมายว่า"ทุกบ.ที่สมัครต้องมีคำว่า (Thailand) " เพราะบริษัทเหล่านี้ต้องใช้ภาษาอังกฤษ อยากลองทำงานกับฝรั่งบ้าง อาจจะคุ้นกับสำเนียงเขามากกว่าสำเนียงอินเดียในที่สุดความพยายาม ของผมก็เป็นผล ผมได้งานที่ใหม่เป็น EHS officer มีนายเป็นคนฝรั่งเศส แต่ผมก็ยังโง่เท่าเดิม...ไม่เข้าใจว่าเขาคุยอะไรกัน...ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า "ไม่ต้องโทษใครแล้ว เรานั่นแหล่ะที่เป็นปัญหา" ไม่อยากแก้ตัวอีกแล้ว..."กูน่ะห่วยสุดๆแล้ว...เป็นเอามากเลยล่ะ..."เขามองว่าภาษาผมไม่ได้เรื่อง เขาสงสารก็เลยส่งผมไปเรียนแบบตัวตัวที่โรงเรียนสอนภาษา พอบ่ายปุ๊ปออกไปเรียนเลย ไม่ต้องทำงาน ให้รีบไปเรียน และตั้งใจเรียนมากๆ...ไม่่นานนัก...ผมโชคดีมากที่ได้รับเลือกให้ไปเรียนงานที่ต่างประเทศ เขากำลังจะส่งผมไปเรียนระบบ ความปลอดภัย อาชีวอนามัย ที่สวิตเซอร์แลนด์ และอังกฤษเจ้านายใจดีมาก ถึงขนาดหาโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษให้ผมในอังกฤษ อะไรช่างดีขนาดนี้ ผมเริ่มเห็นอนาคตแล้วว่า เราจะเก่ง เราจะพูดภาษาอังกฤษได้ เราจะประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ...แต่โชคฃะตามันเล่นตลก...ฝรั่งที่นั่นไล่ตะเพิดไม่ให้ผมมา...เพราะเขาเคยคุยกับผมแล้ว...เขาไม่เข้าใจ...แถวนั้นเขาเรียกว่า...ไม่ได้เรื่อง...สภาพจิตใจบอบช้ำ แสนสาหัส น้ำตาซึม ทำได้แค่เอามือปาดแก้มตัวเอง...น้อย ใจในปมด้อย และชะตาชีวิตของตัวเองเป็นที่สุด ผมเริ่มท้อแท้หมดหวังกับชีวิต ไม่อยากจะอยู่ ไม่อยากทำงาน ไม่อยากจะเจอหน้าใคร... แต่ไม่กี่วันถัดมา จุดเปลี่ยนของชีวิตก็มาถึง...กพ. 2004 เจ้านายส่งผมไป อบรมและทำ Workshop EHS ที่มาเลเซีย งานนี้เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญทั่วโลก ผมไปกับเพื่อนร่วมงานคนไทยอีกสองคน คนหนึ่งจบโทจากอเมริกา และทำงานที่นั่น 7 ปี สำเนียงอเมริกันล้วนๆ ส่วนอีกคนทำงานมา 10 กว่าปีในบริษัทต่างชาติ ภาษาเขาก็ดีเหมือนกัน...แล้วผมล่ะ...ช่วงทำ Workshop ผมอยู่กลุ่มเดียวกับ ผู้เชี่ยวชาญจาก นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย และ ดร.จากเยอรมันอีกหนึ่งคน ผมสารภาพตามตรงว่า "ผมฟังพวกมันไม่รู้เรื่องเลย" พอผมเอ่ยปากบ้าง...ฝรั่งตอบกลับด้วยคำที่สุภาพที่สุดว่า "Sorry I don't understand you" ทันที ที่ผมได้ยินประโยคนี้...แม้จะฟังไม่ชัดเจนนัก...คอที่ตั้งอยู่ ก็พับตกลงมา มือชา...น้ำตาซึม...ต้องคอยกลืนมันลงไป...กลุ่มทีทำงานกัน 4 คน ตอนนี้เหมือนมีแค่ 3 คน เพราะอีก 1 คนที่เกินมา มันไร้ค่า ไร้ประโยชน์ เกะกะ พูดไม่ได้ ฟังไม่รู้เรื่อง...จาก จป.ที่เก่งที่สุดในบริษัท เคยได้รางวัลระดับจังหวัด สภาพตอนนี้ไม่ต่างกับหมาขี้เรื้อนหนึ่งตัวเท่านั้นเอง มันน่าทรมานใจมาก 3 วันที่ผ่านมา ผมไม่ได้พูดกับใครเลย สถานการณ์ตอนนี้มันทำให้ผมเข้าใจว่าคำว่า "ส่วนเกิน"ได้ชัดเจนและดีที่สุด...เมื่อกลับมาเมืองไทย ผมรีบเดินไปคุยกับพี่คนนึงเขาจบที่อเมริกา อยู่ที่นั่นมา 7 ปี เพื่อหาหนทางแก้ปัญหาของผม...เขาให้ประโยคเด็ดมาว่า "อย่ากลัว" "คนที่ไม่กระโดดออกมาจากความกลัวจะไม่รู้จักความกล้า" จาก นั้นผมก็มีความกล้ามากขึ้น ตัดสินใจเอาเงินที่หามาทั้งหมดมานับ ที่บ้าน พ่อ แม่ผม สงสารผมมาก และเห็นความตั้งใจจริงของลูก จึงช่วยสมทบทุนส่วนหนึ่ง ผมตัดสินใจทันที และตั้งเป้าหมายใหม่ว่า..."กูจะต้องพูดภาษาอังกฤษให้ได้...จากที่ต้องให้คนอื่นช่วยแปล...กูจะไปแปลให้พวกมันฟัง"ผมรีบวิ่งไปหานายฝรั่งทันทีเลยและบอกว่า "ผมขอลาออกไปเรียนภาษาที่ออสเตรเลียครับ" นาย ฝรั่งรีบดึงเอกสารมาเซ็นทันที...และบอกว่า... "รีบไปเลย คุณทำงานได้ดีมากนะปราโมทย์ แต่ภาษาอังกฤษคุณไม่ดี และเมื่อเรียนจบแล้วที่ไหนๆ ก็จะรับคุณ...เชื่อผม" จาก ความกลัวมันบีบคั้นผมจนเป็น...ความกล้าเมื่อ ถึงซิดนีย์ ผมคบคนไทยน้อยมากเพราะอยากใช้ภาษาอังกฤษเยอะๆ เปิดวิทยุทิ้งไว้ทั้งคืน ดูหนังทุกวัน อ่านหนังสือทุกคืน เมื่ออยู่คนเดียวหรือเดินไปข้างนอกก็พูดกับตัวเองเป็นภาษาอังกฤษตลอด จนบางครั้งฝรั่งหันมามอง คงคิดว่าไอ้เวรนี้มันบ้าหรือเปล่า ผมนึกในใจว่า...มึงคอยดูไอ้บ้านี้ให้ดี...ไอ้บ้าคนนี้แล่ะจะมาคุยกับพวก มึง...ภาษา ผมเริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จนมันเริ่มกลายเป็นความเชื่อมั่น แม้กระทั่งนอนหลับยังฝันเป็นภาษาอังกฤษเลย ในฝันแม่ผมยังคุยอังกฤษกับผมได้เลย...มันเหลือเชื่อมาก...จากวันนั้นจนวันนี้ 12 ปีที่ผ่านมา...ผมรู้แล้วว่าภาษาอังกฤษเป็นหัวใจสำคัญในการดำเนินชีวิตทั้งในชีวิตประจำวันและการทำงาน แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนต้องไปต่างประเทศเพื่อเรียนภาษานะครับ...แต่ไอ้คน ที่ถูกฝรั่งไล่ตะเพิด ไม่ให้ไปเหยียบแผ่นดินของมันอย่างผม....มันสมควรไปจริงๆสุดท้ายนี้ผมสรุปได้ว่า...อาชีพ จป อย่างเราๆ ถ้าอยากได้เงินเดือนเยอะๆ อยากดูงานต่างประเทศ อยากอยู่ในบริษัทที่มีชื่อเสียง อยากพัฒนาตัวเองในระดับ World class... เราต้องทำงานกับบริษัทต่างชาติ ถ้าใครภาษาอังกฤษดีก็จะได้เปรียบ...เวลาสัมภาษณ์งานในบริษัทเหล่านี้บริษัท ดีๆมีการแข่งขันสูงมาก เพื่อนร่วมอาชีพเรา จบปริญญาโทกันเยอะ ถ้าเราไม่จบโท หรือเราจบโทเหมือนกัน มันก็ไม่มีอะไรแตกต่างจากคนอื่นๆ... แล้วอะไรล่ะคือจุดขายของตัวเราที่จะทำให้ได้งานก็คือ "ความตั้งใจ ประสบการณ์ ผลงาน และภาษาอังกฤษครับ" เจ้านายต่างชาติทุกคนอยากได้คนที่คุยภาษาอังกฤษรู้เรื่อง เรื่องงานไม่เท่าไรหรอกครับ เขาเตรียมพร้อมให้เราทำตามระบบอยู่แล้วครับ ว่าแต่เราพร้อมที่จะสื่อสารกับเขารู้เรื่องหรือเปล่า?เปลี่ยนปมด้อย...ให้เป็นแรงบัลดาลใจ...เปลี่ยนจุดอ่อน...ให้เป็นจุดขาย...เปลี่ยนความกลัว...ให้เป็นความกล้า...เปลี่ยนความคิด...ชีวิตเปลี่ยน...ใครไม่เปลี่ยนความคิด...ชีวิตไม่เปลี่ยน...อ่านต่อได้ในหนังสือ ต่างที่คิด พิชิตภาษา นะครับ
|
-
- ตามหลักการของการสร้างพฤติกรรมความปลอดภัย BBS ที่นำไปสู่วัฒนธรรมความปลอดภัยที่ดี Safety Culture สิ่งที่ขาดเสียไม่ได้เลย คือ"การแก้ไขเชิงบวกให้ถูกต้องทันที"เมื่อเจอการกระทำที่ไม่ปลอ...
- หน้ากากจากญี่ปุ่น... ใช้ป้องกัน PM2.5 ได้ 99% จริงเหรอ? หน้ากากเหล่านี้ ผ่านการทดสอบตามมาตรฐาน PFE โดยใช้อนุภาคขนาด 0.1-1 ไมครอน เป็นตัวทดสอบประสิทธิภาพในการกรอง PFE , BFE, VFE ...
- วิธีการใช้หน้ากาก N95 ป้องกันฝุ่น PM2.5 อันเนื่องมาจากสภาพอากาศในกทม.ตอนนี้ มีปริมาณความเข้มข้นของฝุ่น PM2.5 สูงเกินกว่าค่ามาตรฐานของความปลอดภัยต่อสุขภาพที่กำหนดไว้ หลายคนกำ...
- หลายคน เลือกเรียนอาชีวอนามัยฯ เพราะเชื่อว่าเงินดี และไม่ตกงาน ข่าวร้าย คือ ยังมีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่รู้ 1. จป.เป็นอาชีพที่น่ารังเกียจมาก เพราะทำให้ผลผลิตของนายจ้างลดลง เพิ...
- การโค้ช เป็นกระบวนการหนึ่ง ที่หลายองค์กรได้นำมาใช้อย่างแพร่หลาย เพื่อสร้างความตระหนักรู้ให้กับพนักงาน โดยเฉพาะการโค้ชผู้บริหาร และ ระดับหัวหน้า ในเรื่องของความปลอดภัยในการทำงาน ก็...
- เมื่อวันที่ 11 ม.ค. 2561 ผมได้รับเชิญไปพูดเกี่ยวกับ BBS การสร้างพฤติกรรมความปลอดภัยในการทำงาน ให้กับคณาจารย์ นิสิต ป.ตรี ป.โท ป.เอก และ เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ณ ภาควิชาเคมีเท...
- ทุกวันนี้ มีหลายคนแชทเข้ามาถาม ไลน์มาคุย โทรมาปรึกษา และถามผมว่า... ถ้าอยากเป็นจป.มืออาชีพ ต้องทำอย่างไร...? ผมมักจะถามกลับ ไปว่า เป้าหมายชีวิตของคุณ คือ อะไร ? คุณเห็นภาพของคุณใน...
- จป. จบใหม่ จบตรงหลายคน อาจจะรู้สึกจี้ดบ้าง เมื่อถูก จป.ที่มีประสบการณ์มากกว่า หรือคนที่เคยทำงานมาก่อนพูดแบบนี้ ไม่มีใครหรอกครับ ที่มีประสบการณ์ตั้งแต่เรียนจบ อย่างมากก็แค่เคยฝึกงาน...
- การป้องกันเสียงดัง ให้มีประสิทธิภาพนั้น ขึ้นอยู่กับว่านายจ้างให้ความสำคัญเกี่ยวกับสุขภาพหู และการได้ยินของลูกจ้างมากน้อยแค่ไหน การสัมผัสเสียงดังเกินมาตรฐานเป็นระยะเวลานานๆ ย่อมส่งผ...
- ผมได้เดินทางไปให้คำปรึกษา และสำรวจเกี่ยวกับการปกป้องระบบทางเดินหายใจในโรงพยาบาลต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง และได้คุยกับ คุณลุงใจดีคนหนึ่งในห้องตัดเฝือก จึงได้ทักทายกัน ปราโมทย์ : สวัสดีคร...
- เรื่องของเรื่องมันเป็นแบบนี้… ผู้ปฏิบัติงาน “อุบัติเหตุมันไม่เกิดขึ้นกับฉันตอนนี้หรอก, ฉันก็ทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ก็ไม่เห็นจะเคยได้รับบาดเจ็บอะไรเลย, คุณรู้มั้ยว...
- "พนักงานผสมสารเคมี ใส่ผ้าปิดจมูก และปฏิเสธที่จะสวมหน้ากากที่มีมาตรฐาน แต่อุปกรณ์อื่นๆใส่ครบหมด อย่างถูกต้องเราจะทำอย่างไร?" ตัวอย่างที่ 1 หัวหน้างาน : ใส่หน้ากากเดี่ยวนี้ เดี๋ย...
- สาเหตุแอบแฝง(underlying causes) ขาดความรู้ หรือไม่ได้รับการอบรม คิดว่ามันไม่เกิดขึ้นตอนนี้หรอก ทัศนคติไม่ดีต่อความปลอดภัย ไม่เข้าใจการใช้งานอุปกรณ์ความปลอดภัย ทำแบบนี้มานานแล้วก็ไ...
- วันนี้ได้มีโอกาสไปพูด "ปลุกจิตสำนึกการสวมใส่ PPE" สั้นๆ 1 ชม. ให้กับกลุ่มบริษัท Oil and Gas แห่งหนึ่ง เวลาค่อนข้างจำกัด ดังนั้นทุกนาทีต้องเป็นเรื่องที่ "คนฟังชอบ...ได้ประโยชน์... แ...
- คนงานหลายคนในโรงหลอมสัมผัสมลภาวะทาง อากาศในการทำงาน เช่น. ควัน, ฝุ่น, SPM, RSPM, ก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์, ซัลเฟอร์ไดออกไซด์, ออกไซด์ของไนโตรเจน, ไฮโดรคาร์บอน และ โลหะหนัก เช่น ตะกั่ว,...
- เสียงดังที่เรารู้จักกันโดยหลักๆมี 2 ประเภท คือ "เสียงดังชนิดแบบต่อเนื่อง" และ "ไม่ต่อเนื่อง" เสียงที่ดังอย่างต่อเนื่องสามารถแบ่งออกได้โดยพิจารณาความแตกต่างของระดับความดัง (Decibel)...
- อันตรายจากงานพ่นสี (Spray painting)งานพ่นสีจัดเป็นงานที่มีความอันตรายมากงานหนึ่ง เนื่องจากสารปนเปื้อนที่เกิดขึ้นจากการพ่นสีประกอบไปด้วยสองตัวหลักคือ ละออง(Mist) และไอระเหย(Vapor)1 ...
- ปัญหา โลกแตกที่นายจ้างและลูกจ้างเถียงกันก็คือว่า "เมื่อใดต้องใส่หน้ากาก?" นายจ้าง หรือหัวหน้างาน หรือ จป.บางคนบอกว่าสารเคมีมันเข้มข้นไม่เกินมาตรฐานไม่ต้องใส่ แต่พอนายจ้างหรือแขกมาเ...
- สรุปสิ่งที่ได้รับตามความเข้าใจ และเทคนิคที่เรียนรู้มานะครับ OHSAS 18001 คือ ระบบการจัดการอาชีวอนามัยและความปลอดภัย และถ้าต้องการข้อมูลเพิ่มเติมต้องไปอ่านเพิ่มใน Guideline 18002 ช...
- เมื่อวันที่ 19 มี.ค. 57 ผมเดินทางไปบรรยายเรื่อง ความปลอดภัยในการทำงานกับสารเคมีอันตราย และอุปกรณ์ป้องกัน ให้กับบริษัทแห่งหนึ่งในนิคมอัญธานี เขตประเวศ กทม. พอเปิดประตูรถลงมา ตกใจมาก...
- ยาเสพติดชนิดใหม่ได้ระบาดไปแล้ว ทั่วโลก…! การออกฤทธิ์อย่างเฉียบพลันของมัน ทำให้เรามีอาการหงุดหงิด อารมณ์เสีย กระวนกระวาย ทุรนทุราย และตอนนี้มันหาซื้อได้ง่ายมาก มันกำลังอยู่ใน...
- วันนี้ นั่งดูรายการคิดเปลี่ยนโลกทางช่อง 5 ผมว่ามีประโยชน์มากแม้จะเป็นเวลาสั้นๆ แต่อาจทำให้ชีวิตเราและผู้อื่นยาวนานมากขึ้น วันนี้รายการได้เชิญคุณเก๋ ชลลดา เมฆราตรีดารา ภาพยนต์ และพิ...
- ช่วง นี้ค่อนข้างวุ่นๆเลยไม่มีเวลาเขียนบทความเท่าไร เผอิญไปเจอข้อมูลเก่าสมัยที่เป็นจป.วิชาชีพ อ่านแล้วเป็นประโยชน์ดีครับ ซึ่ง Near miss เป็นอะไรที่ช่วยให้เราประเมินได้ว่ามาตรการความ...
- เบื่อมั้ย ที่ทุกๆปีจะต้องมาฟังประกาศ 7 วันอันตราย ชีวิตเราเอง แต่กลับต้องมาให้คนอื่นมาห่วงมาเตือน เราบกพร่องขนาดนั้นเชียวหรือ ประเทศไทย มีจำนวนประชากรพอๆกับสหราชอาณาจักร แต่แค...
- หลายคนไม่ทราบว่าการรับรู้การได้ยิน ของเด็กนั้นไวมาก เราสามารถสังเกตได้จาก การที่เขาสะดุ้ง หรือตื่นขึ้นมา หันควับไปทางใดทางหนึ่ง อันนี้เกี่ยวกับแม่ซื้อหรือเปล่า ผมไม่มั่นใจนัก เรื่อ...
- วันก่อนผมดูทีวีรายการ "รู้ทันประเทศไทย" โดยดร.เจิมศักดิ์ปิ่นทอง โดยมีแขกรับเชิญคือ อธิการบดีมหาวิทยาลัยเกริก และอีกท่านหนึ่งต้องขออภัยผมจำชื่อไม่ได้ ในรายการได้พูดถึงปัญหาโลกร้อนแล...
- เมื่อวานนี้ ผมมีโอกาสไปพูด เรื่องการสร้างวัฒนธรรมความปลอดภัย ให้กับชมรมเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ให้กับผู้เข้าสัมมนาจำนวน 110 คน และคิดว่าเนื้อหาน่าจะเป็นประโ...
- อยากเป็นผู้จัดการฝ่ายความปลอดภัยจริงๆหรือ? บนวิถีชีวิตของ จป. วิชาชีพ ความก้าวหน้าสูงสุดในหน้าที่การงาน ก็คือการได้เป็น ผจก.ความปลอดภัยฯ หรือ ไม่ก็ผจก.ความปลอดภัยฯส่วนภูมิภาคใด ...
- 1. นายจ้างไม่ให้การสนับสนุน ขออะไรไปก็ไม่ให้ความร่วมมือ ดังนั้นไปหานายจ้างคนใหม่ดีกว่า 2. ถูกลดคุณค่า มอง จป.เป็นไม้กันหมา คิดแค่ว่า จ้างเราไว้ให้มีตามกฎหมายก็เพียงพอแล้ว ...
- ภาพ: กรุงเทพธุรกิจ กรณีศึกษา Deepwater Horizon แท่นขุดเจาะน้ำมัน BP ระเบิดครั้งใหญ่ที่สุดในโลก เมื่อ 20 เม.ย. 2010 มีผู้เสียชีวิต 11 ราย มีน้ำมันรั่วไหลสู่ทะเลทั้งหมด 4.9 ล้านบา...
ขอบคุณค่ะ สำหรับบทความดีๆ